Podejście sufizmu ma związek zarówno ze współczesnym społeczeństwem, jak i zagadnieniami, które będą miały wpływ na przyszłość ludzkości. Wszystkie zagadnienia dotyczące spraw danej społeczności, różnorodności kulturowej, ochrony środowiska, sprawiedliwości społecznej i rozwiązywania konfliktów są zawarte w naukach islamu. W przeszłości różni suficcy mistrzowie rozmyślali nad tymi kwestiami. Dziś ci, którzy praktykują sufizm, wykorzystują swoją wiedzę tasawwuf w dziedzinach tak zróżnicowanych jak edukacja, terapia, wychowanie dzieci, nauka i technologia czy komunikacja międzykulturowa.

Jednak największym narzędziem sufizmu w działaniach na rzecz wspomnianych zagadnień globalnych nie jest tradycja społecznej aktywności. Jak już wcześniej powiedziałem, uczeń na drodze sufich postrzega służenie innym jako środek, a nie cel i zakończenie swojej podróży. Praca zewnętrzna nie może rozwiązać problemów, jakie dręczą ludzkość, ponieważ źródła tych problemów leżą w ludzkich sercach. Próba uporania się z problemem wyłącznie na jego poziomie może się powieść, choć najczęściej jednak się nie udaje. Musimy zatem spojrzeć poza zewnętrzność, zajrzeć w ludzkie serca, w szczególności we własne. Jeśli serce człowieka jest szlachetne, a jego uczucia subtelne i oświecone, wówczas taka osoba nie będzie ciężarem dla świata. Nie będzie wywoływać globalnych problemów, lecz przyczyni się do ich rozwiązania. Jeśli więcej ludzi podjęłoby się z pełną świadomością pracy nad oświeceniem swoich serc, wówczas każdy z nich swoim życiem pokazałby, jak znaleźć odpowiedź na globalne potrzeby człowieka. Gdyby sufi byli uczestnikami konferencji oraz wchodzili w skład komitetów i rad, świat nie znalazłby się w stanie, w jakim jest obecnie!

Oddanie się praktyce sufickiej prowadzi do stania się bardziej zintegrowaną i przemienioną istotą ludzką. Tylko taki człowiek może przynieść pożytek swojej społeczności i całemu społeczeństwu. Istnieje paląca potrzeba, aby pojawili się ludzie, którzy wypełniając swoje obowiązki w świecie, są jednocześnie wewnętrznie skupieni i oczyszczeni. Współczesne społeczeństwa potrzebują jednostek, których działania wypływają z serca oczyszczonego i kochającego.

Nikt nie potrafi zmienić świata samodzielnie. Każdy człowiek może jednak zmienić siebie i wpływać na innych, aby czynili podobnie. Sufzm nie jest, ani nigdy nie był, masowym ruchem. Zawsze działa na poziomie indywidualnym i próbuje zapalić światełko w ciemności. Dzięki temu sufizm przynosi konkretny plon społeczeństwu. Dziś bardziej niż kiedykolwiek wcześniej społeczeństwa potrzebują owoców z takich zbiorów.