മുസ്ലീം മത പശ്ചാത്തലമുള്ള കുടുംബത്തിൽ ആണ് ഞാൻ ജനിച്ച് വളര്‍ന്നത്. സൂഫിസത്തോടുള്ള താല്‍പര്യത്താല്‍ രണ്ട് വർഷം മുമ്പ് ഞാൻ ലണ്ടൻ ഗ്രൂപ്പിൽ ചേർന്നു. നമ്മുടെ ആന്തരിക സത്തയെ -ആത്മാവിന്‍റെ ഗുണങ്ങളെ – തിരിച്ചറിയാൻ സഹായിക്കുന്ന പരിശീലനക്രമങ്ങൾ സൂഫി പാതയിൽ നമുക്ക് നൽകപ്പെടും. പരിമിതമായ ആത്മബോധത്തിൽ നിന്ന് നമ്മുടെ യഥാർത്ഥ സ്വഭാവത്തിന്‍റെ സാക്ഷാത്കാരത്തിലേക്ക് നമ്മുടെ വ്യക്തിത്വം എങ്ങനെ മാറ്റാമെന്ന് പഠിക്കുക എന്നതാണ് ആത്മീയ യാത്രയിയില്‍ ചെയ്യുന്നത്. ഒരു സൂഫി വിദ്യാർത്ഥിയെന്ന നിലയിൽ, നമ്മോടുള്ള അല്ലാഹുവിന്‍റെ സാമീപ്യത്തെക്കുറിച്ച് ഞാൻ കൂടുതൽ ബോധവാനായിരുന്നു. ശൈഖ് ഹസ്രത്തിനെ കാണുന്നതിന് മുമ്പ് പൂവിന്‍റെ ഭംഗിയോ നിറമോ സുഗന്ധമോ ഇതുവരെ കാണിച്ചിട്ടില്ലാത്ത ഒരു പൂമൊട്ട് പോലെയായിരുന്നു എന്റെ ഹൃദയം. ധ്യാനം എന്റെ ഹൃദയത്തെ പ്രബുദ്ധമാക്കി. ഞാൻ എന്നെയും ഈ ലോകത്ത് എന്റെ സേവന ലക്ഷ്യത്തെയും അറിയാൻ ആരംഭിച്ചു, കൂടാതെ അസ്തിത്വത്തിന്‍റെ എല്ലാ വശങ്ങളും അവയുടെ ശരിയായ വീക്ഷണകോണിൽ കാണാൻ തുടങ്ങി. സൂഫി ഭാഷയിൽ പറ‍ഞ്ഞാല്‍, ‘ഞാൻ ഈ ലോകത്തിലാണ് എന്നാൽ ലോകത്തിലല്ലാതായിരിക്കാൻ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.
2006 ഓഗസ്റ്റിൽ ശൈഖ് ഹസ്രത്ത് റസൂൽ ലണ്ടൻ ധ്യാനഗ്രൂപ്പ് സന്ദർശിച്ചു. വിനീതമായ പുഞ്ചിരിയോടെ മൃദുവായ സ്വരത്തിൽ അദ്ദേഹം എന്നെ സ്വാഗതം ചെയ്തു. അദ്ദേഹം സൗമ്യനും ദയയുള്ളവനും വളരെ താഴ്ന്ന വിനീതനുമായിരുന്നു.ആ കൂടിക്കാഴ്ച ഹ്രസ്വമായിരുന്നു, എന്നിട്ടും ‘ബറക’ വളരെ വലുതായിരുന്നു. ഒരു മരത്തിന്‍റെ ചുവട്ടിൽ നിന്നാൽ മാത്രമേ അതിന്‍റെ തണലിന്‍റെ സുഖം അനുഭവപ്പെടുകയുള്ളൂ; അതുപോലെ ശൈഖിന്‍റെ തണൽ എനിക്ക് സമാധാനവും ആശ്വാസവും നൽകി. ഹസ്രത്തിന്‍റെ മുരീദ് ആയതിനുശേഷം, ഞാൻ കൂടുതൽ നല്ലവനായി മാറി. യാഥാർത്ഥ്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു പുതിയ ദർശനം എന്റെ ജീവിതത്തെയും ചിന്തകളെയും സ്വാധീനിച്ചു. എന്റെ വിശ്വാസത്തോട് എനിക്ക് സ്നേഹമുണ്ട്. സൂഫി ശൈഖുമാരെ കുറിച്ചും എന്റെ മതമായ ഇസ്‌ലാമിന്‍റെ സൗന്ദര്യത്തെ കുറിച്ചും കൂടുതൽ പഠിക്കാനുള്ള ആഗ്രഹവും എനിക്കുണ്ട്.
ഞങ്ങളുടെ സൂഫി പാതയിൽ ദിവസവും വൈകുന്നേരങ്ങളില്‍ ധ്യാന പരിശീലനങ്ങൾ നൽകുന്നു. നമ്മുടെ ആന്തരിക സത്തയെ, നമ്മുടെ ആത്മാവിന്‍റെ ഗുണങ്ങളെ തിരിച്ചറിയാൻ ഈ രീതി നമ്മെ സഹായിക്കുന്നു. പരിമിതമായ ആത്മബോധത്തിൽ നിന്ന് നമ്മുടെ യഥാർത്ഥ സ്വഭാവത്തിന്‍റെ സാക്ഷാത്കാരത്തിലേക്ക് നമ്മുടെ വ്യക്തിത്വം എങ്ങനെ മാറ്റാമെന്ന് പഠിക്കുക എന്നതാണ് ആത്മീയയാത്ര. ഞാൻ ഈ പാതയിൽ പുരോഗമിക്കുമ്പോൾ മുമ്പനുഭവിച്ചിട്ടില്ലാത്ത കാര്യങ്ങൾ ആണ് എനിക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടത്. ഈമാനിന്‍റെ (വിശ്വാസത്തിന്‍റെ) മാധുര്യം ഞാൻ ആസ്വദിച്ചു. ധ്യാനം എന്റെ ഹൃദയത്തെ പ്രകാശിപ്പിക്കുകയും എന്റെ മനസ്സിനെ ശക്തിപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു. എന്റെ ദൈനംദിന ജീവിതത്തിൽ എന്റെ തലയ്ക്ക് പകരമായി ഹൃദയം ഉപയോഗിക്കാൻ ഞാൻ പഠിച്ചു. “ഹൃദയം ബോധത്തിന്‍റെ ഒരു അവയവം മാത്രമല്ല, മനസ്സാക്ഷിയുടെ അവയവം കൂടിയാണ്. ശരിയും തെറ്റും വേർതിരിച്ചറിയാനുള്ള കഴിവ് ഹൃദയത്തിനുണ്ട്.” ശൈഖ് ഹസ്രത്ത് റസൂലിനെയും അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ മുരീദുമാരെയും സർവ്വശക്തനായ ദൈവം അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ. അമീൻ.
